okur yazarlığın en büyük
sorunsalı okumaz yazmazlık olgusuna hiçbir biçimde taviz ve hayatiyet vermemesidir; okumaz yazmazlığın idrakini anlamak ve algılamaktan kaçınmasıdır. okur yazarlık doğası gereği okumaz
yazmazlığı küçümsemekte, alımlanmasını engellemekte, anlaşılmasını mümkün kılmamaktadır; adeta, kendi
gerçekliği içinde bir hakikati, bir cehalet ve ümmilik hakikatini imha etmekte, perdelemektedir. okuryazarlık
süreci, kavramsal olarak cehaleti öteler, ümmiliği de düşündürtmez.
cehalet de ümmilik de baki halbuki; okuryazarlıkla giderilseydi, kalmazdı. çünkü cehalet de ümmilik de, okur yazarlığın imha edebileceği bir şey
değildir. öyleyse, cehaleti ya da ümmiliği okur yazarlık kaldırır demek için epey cehalet tahsil etmek gerekir.
cehaletimiz bilgimizdendir, bilgeliğimizden değil. okuryazarlık salt bilgiyi arttırır zira, bilgeliği değil. bilgi cehaleti gidermez ya da cehalet bilgiyle giderilmez, bilgelikle arıtılır, giderilene dek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder